Ondanks de zwaartekracht is een persoonlijke zoektocht naar de vraag: wat gebeurt er als je je dromen najaagt. En wat als je dat niet doet.

Nederland, honderd jaar geleden. Cor van Eesteren, zoon van een aannemer, wil tegen de wens van zijn vader kunstenaar worden, architect. Steffa Wine, schippersdochter, kiest voor het ‘schandalige’ beroep van danseres. Beiden komen terecht in de maalstroom van het machinetijdperk, de verwarrende jaren twintig, waarin de opkomst van de techniek grenzeloze mogelijkheden biedt, maar tegelijk de oude manier van leven voorgoed ontmantelt.

Het is de tijd van Bauhaus, De Stijl, Les Ballets Russes. Als antwoord op de ontmenselijking door de industriële revolutie bouwt de culturele avant-garde aan een nieuwe, utopische wereld. Steffa Wine drukt met haar dansen het ritme uit van de nieuwe tijd, als reactie op de monotonie van het machinewerk. Cor van Eesteren wil de nieuwe wereld letterlijk scheppen: in baksteen en beton. In 1935 ontwerpt hij het grote uitbreidingsplan van Amsterdam.

In deze wederopbouwwijk groeit de auteur op. Maar voor haar vormen de utopische, rechte lijnen van de architect juist een eentonig raster. De enige zwier in haar tuinstad gaat uit van de onbereikbare balletschool van Steffa Wine. Als kind probeert ze een glimp op te vangen van de magie achter de etalageruit.

Ondanks de zwaartekracht is een even meeslepend als ingenieus vlechtwerk van drie levensverhalen. Het is een boek over toekomstvisioenen, de noodzaak van kunst, en over wat een mens tot mens maakt. Suzanna Jansen neemt de lezer mee van de avant-gardescene in Berlijn en Parijs, via de onzekere jaren dertig, langs de klippen van de oorlog en de wederopbouw. Gaandeweg toont ze welke sporen de dromen van honderd jaar geleden hebben nagelaten in onze tijd.